Άηχο οδοντικό τριβόμενο σύμφωνο
| Άηχο οδοντικό τριβόμενο σύμφωνο | |||
|---|---|---|---|
| θ | |||
| IPA Αριθμός | 130 | ||
| Κωδικοποίηση | |||
| Οντότητα (decimal) | θ | ||
| Unicode (hex) | U+03B8 | ||
| X-SAMPA | T | ||
| Μπράιγ |   | ||
| |||
.svg)
Το άηχο οδοντικό τριβόμενο σύμφωνο (ΔΦΑ: <θ>) είναι σύμφωνο των ανθρώπινων γλωσσών, ομόλογο του αντίστοιχου ηχηρού /ð/. Ο τόπος άρθρωσης διαφέρει ανά γλώσσα και διάλεκτο καθώς, για παράδειγμα, στα ισπανικά είναι διοδοντικό ενώ στις ευρωπαϊκές διαλέκτους των αγγλικών αποκλειστικά οδοντικό (η γλώσσα ακουμπάει την άνω οδοντοστοιχία).[1] Το σύμβολό του στο ΔΦΑ προέρχεται από το ελληνικό γράμμα θήτα.
Ως φώνημα είναι αρκετά σπάνιο και από τις γλώσσες με περισσότερους από δέκα εκατομμύρια ομιλητές μόνο η αγγλική,[2] ισπανική,[3] βουρμική και ελληνική[4] το διαθέτουν, μαζί με τις τουρκικές, μπασκίρ και τουρκμενική. Στο παρελθόν ήταν παρόν σε πολλές γερμανικές γλώσσες όπου συμβολιζόταν με το γράμμα θορν <Þ, þ>· από αυτές μόνο η ισλανδική το διατηρεί με φατνιακή και όχι οδοντική άρθρωση.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ladefoged και Maddieson (1996): The sounds of the world's languages. Οξφόρδη: Blackwell. σελ. 142.
- ↑ Iyabode Omolara, D. (2011): Introductory Phonetics and Phonology of English. Νιούκασλ: Cambridge Scholars Publishing.
- ↑ Hualde, J. I. (2014): Los sonidos del español. Cambridge University Press.
- ↑ Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL.
- ↑ Ladefoged και Maddieson (1996): The sounds of the world's languages. Οξφόρδη: Blackwell. σελ. 144.